Het is Cultuur, het zijn gewoontes, het wordt weer feest met onze iedermansvrienden Sint en Santa.
Bij velen met de paplepel ingegoten. Meegaan in de show van de feestmaanden. Voor sommigen een hel en voor anderen een genot.
De marketingmachines hebben op volle toeren gedraaid om ons koopgedrag een mooie booster te geven. Van snoep tot Jacuzzi, we willen het.
Ideeën en wensen schrijven we op onze lijst. Surprises, gedichtjes.
We zien de presentjes al glinsteren onder de boom.
Zelfs de ouders (de leugenaars) hopen stiekem zelf ook op een mooie verassing van Sint dit jaar. We zijn er maar druk mee.
Waarom ook niet?
Want voor gezelligheidsdieren en familie zijn die feestdagen gewoon heerlijk.
Plezier, bezinning en quality time is altijd fijn.
En waarschijnlijk willen we in januari weer afvallen en ontspullen.
Maar eten en kadootjuusss moeten er komen natuurlijk.
Maar doe het nu het nog kan.
Want is overmatig eten en kadootjes dan straks passé? Als dat teveel wordt voor onze planeet? En we haar beroven van haar vruchten?
Zou wel jammer zijn.
Ik dacht aan die fijne boswandeling van deze week, waaruit een gesprek ontstond met een dame over wildplukken. Nadat ik blij een eetbaar soort gedetermineerd had en die al bijna in mijn tas had zitten, hoorde ik naast mij; neeeujj! Dat mag zomaar niet.
Ik onderdrukte een overmatige respons en dacht; Ze heeft eigenlijk ook gelijk deze vervelende dame. Als een ieder dat zomaar zou doen, dat is niet lief.
Het was moeilijk te onderdrukken.
Maar ik heb m laten staat.
Ik had de paddenstoel misschien niet eens opgegeten.
Soms willen we onnodig veel.
Maar we kunnen nooit te weinig groente hebben!
En schroom niet om alvast wat extra wortels voor het paard te bestellen. Dan blijft de schoen gevuld, en is het cirkeltje weer rond.
Nikai
Comments